Vorig jaar werden wij benaderd door stichting “Brederwiede helpt Roemenie” of wij Iby, een jonge meid van 22 jaar op konden vangen. Ze was opgegroeid in een kindertehuis en had een plekje nodig om te wonen en werken. Wij hadden op dat moment net toegezegd om een zigeuner jongen van 16 jaar op te leiden in het werk op de boerderij en hadden dus geen plaats. We hebben toen de vraag doorgespeeld aan Cees en Thea en die hebben daarin toegezegd.
Puntje bij paaltje is de jongen gebracht en de volgende dag konden we hem weer uitzwaaien. Hij was nog nooit eerder van huis geweest, had heimwee en zijn ouders liepen erg aan hem te trekken dat het toch niets voor hem zou zijn. En zo was er eigenlijk toch een plek maar Iby was uiteindelijk al bij Cees en Thea. Als nieuwe buurvrouw hadden we leuk contact met haar en ook de kinderen konden goed met haar opschieten.
Helaas klikte het niet tussen Iby en Cees en Thea en zo is zij halverwege december vertrokken naar een andere plekje. We hadden af en toe contact en hebben haar eind januari wat spulletjes nagebracht die ze niet met de bus mee had kunnen nemen.
Na enige tijd hoorden we dat ze een baantje had gevonden in de druiventeelt en dat ze een bijna 20 jaar oudere vriend had. Niet veel later is ze met hem naar zijn ouderlijk huis vertrokken en was ze haar ID kaart kwijt. En toen werd het stil. Haar telefoon deed het niet meer en ook via Facebook konden we geen contact meer krijgen. Via haar beste vriendin hoorden we dat Iby’s telefoon kapot was (en dat is op zich niet vreemd want haar telefoons hebben om de een of andere reden nooit een lang leven), dat ze door haar vriend geslagen zou worden en bovendien zwanger was.
Het hele verhaal begon mensenhandel-achtige kenmerken te vertonen. Na ons laatste telefoongesprek waarin ze niet als haar enthousiaste zelf klonk en we vervolgens via de facebook van haar vriend werden verzocht geen contact meer op te nemen gingen toch wel alle alarmbellen af. We hebben contact opgenomen met de plaatselijke politie in Craiova (dat is hier ruim 10 uur rijden met de auto vandaan, dus zelf even een kijkje nemen zou een tweedaagse onderneming zijn) en die is polshoogte gaan nemen. Ze hebben haar meegenomen naar het bureau en haar gevraagd of ze bij haar vriend wilde blijven of daar weg wilde. Ze wilde daar weg en wij hadden al aangegeven dat ze dan wel naar ons mocht komen.
Ze is door de politie op de trein gezet met een klein beetje geld voor eten en een nieuwe tablet zodat ze met ons kon bellen. Wel bijzonder om te merken hoe adequaat de politie werkt in Roemenië. Er is nog steeds wel corruptie maar er zitten dus toch ook echt wel hele goede mensen tussen.
En zo zit Iby sinds begin april bij ons in huis. Gelukkig toch niet zwanger. Het doel is om haar te helpen een appartement en een baan te vinden om zo zelfstandig voor zichzelf te kunnen zorgen. We hopen dat dit binnen de periode van een jaar gaat lukken. Nu helpt ze mee op de boerderij en met de klusjes in en om huis.
Iby heeft moeite met rekenen en ook de waarde van geld zegt haar niet heel veel. Om zelfstandig te kunnen leven is het belangrijk om daar toch een bepaalde basiskennis van te hebben. Ze heeft de basisschool doorlopen maar er op gebied van rekenen nooit veel opgestoken.
Via Henk Zijl, die samen met een enthousiast team een geweldig project runt in Tarnaveni, hebben we een lesprogramma gekregen om de basisvaardigheden van het rekenen aan te leren. Daar zijn we nu mee bezig. Verder krijgt ze wekelijks een klein salaris uitbetaald en een keer in de maand betaald ze ons voor de kost en inwoning. Dan blijft er voor haar maandelijks een kleine 100 euro over om te besteden. Een mooie ervaring om zo binnen een veilige omgeving met geld om te leren gaan.
Nu houden we er helemaal niet van om labels te plakken maar inmiddels zijn we erachter dat Iby een hechtingsstoornis heeft. Haar gebrek aan ruimtelijk inzicht, moeite met rekenen en weinig besef van tijd komen daar daar hoogstwaarschijnlijk vandaan. Op zich verandert dit niet heel veel aan hoe we met haar werken maar biedt ons wel meer inzicht in het waarom en helpt ons om er beter mee om te kunnen gaan.