Met het gezin, in de zomer, een paar dagen op vakantie. Dat had vorig jaar al op de planning gestaan. Door het gebrek aan personeel was daar helaas niets van gekomen. Dit jaar de herkansing en we zijn met vlag en wimpel geslaagd 😀
Op het programma stond in ieder geval de Transfagarasan. Dit is een weg die dwars door het Fagaras gebergte is aangelegd. Een monsterproject uit 1970 van Nicolae Ceausescu oom legertroepen snel door het gebergte heen te kunnen krijgen. In het programma “Top Gear” uitgeroepen als de mooiste weg ter wereld. Al twee keer eerder hadden we een poging gedaan om hem te rijden maar beide keren was de weg helaas afgesloten. Zou drie keer scheepsrecht zijn?
Twee dagen later dan gepland hingen we de caravan achter de bus en gingen op weg. Aangeschaft als externe, makkelijk verplaatsbare slaapkamer toen we tekort aan slaapkamers hadden voor zomergasten. Nu mocht hij dienst doen waar hij voor gemaakt was. We hebben hem netjes op Roemeens kenteken gezet onder het mom van “je weet nooit waar het goed voor is”. Al was het alleen maar om hem makkelijker te kunnen verkopen wanneer we hem niet meer nodig hebben.
Hoewel ik altijd gesteld heb dat ik écht nooit met de caravan op vakantie wilde omdat ik dat véél te burgerlijk vond heb ik me laten overhalen. En wat ben ik daar nu blij om! De luxe om fatsoenlijk te kunnen koken, stromend water en elektriciteit te hebben, een dik matras (op dunne matjes slapen is nooit een van mijn sterke kampeer kwaliteiten geweest) én je niet op de knieën of rug aan te hoeven kleden is mij zeer goed bevallen. Avontuurlijk kamperen komt misschien ooit nog wel eens maar naast onze zeer drukke en fysieke boerderij carrière van dit moment, is een wat luxere vakantie echt genieten!
En de Transfagarasan? Die hebben we gereden. Twee keer 🙂
Boeren op Gods akker 